Project Description

Voor toneelgroep Imperium regisseerde ik in 2012 ‘De lange nasleep van een korte mededeling’ van Mange van den Berg. Jon, Sjon, Johan en Louise leven met elkaar en noemen elkaar vrienden. Als Jon laat weten dat ‘hij erover denkt om te vertrekken’ zet dat een niet te stoppen proces van spraakverwarring, verwijdering en verheldering in gang.

Miscommunicatie, en de manieren waarop mensen elkaar (onbedoeld) pijn kunnen doen vormt tot nu toe een belangrijk thema in de toneelstukken die ik heb geregisseerd. Magne van den Berg maakte met ‘De lange nasleep’ een knap voorbeeld van de machinerie van onbegrip, aannames en misverstand waarin mensen verstrikt kunnen raken. Een van de meest fascinerende dingen aan het stuk is de oneindige herhaling van ‘ja’ en ‘nee’ door de personages, opgeschreven zonder enige intonatie of regie-aanwijzing. De interpretatie ligt geheel bij de makers.

Ik koos voor een regie waarbij de teksten zoveel mogelijk dynamiek kregen (afwisselend in tempo, van zeer zacht tot zeer luid). Stiltes waren zeldzaam, maar zeer pijnlijk. De aankleding was sober: plaats van handeling was een plek vol met lange, betonnen torens. Kaal, koud licht. De personages waren gekleed in jaren ’50-tenues, voor mij een weergave van afstandelijkheid.